اشاره: بعد از حمايت اصلاح‌طلبان از حسن روحاني در سال 92 بود كه نياز به قاعده‌مند كردن ارتباط نيروهاي ائتلافي احساس شد. شوراي عالي سياستگذاري مولود چنين احساس نيازي در عرصه سياست‌ورزي اصلاح‌طلبانه بود. اگرچه اين جريان وقتي كه رداي سازماندهي در قالب شوراي عالي سياستگذاري را به تن كرد انرژي زيادي براي تجميع طيف‌هاي مختلف اصلاح‌طلب زير يك سقف صرف كرد اما اين تنها كاركرد اين شورا نبود. با اين حال اين نهاد وحدت بخش هنوز در رسيدن به راهكارهاي مناسب براي تجسم بخشيدن به يك ائتلاف نيرومند مشكل دارد. بايد به خاطر داشت كه اگرچه ائتلاف به اذعان بسياري از نيروهاي اصلاح‌طلب بهترين راه اين جريان براي ادامه مسير است اما هر ائتلافي اگر نتواند موجبات رضايت پايگاه اجتماعي پشت سر هر جريان را تامين كند و يك جريان عملا از تصميمات حذف شود، ادامه حيات ائتلاف مشكل خواهد بود. يد‌الله طاهرنژاد، عضو شوراي مركزي حزب كارگزاران البته معتقد است كه حمايت از روحاني در سال 96 تصميم درستي بود و آقاي روحاني هم در عمل نشان داد كه به مواضع اصلاح‌طلبان نزديك است و به آن اعتقاد دارد. او همچنين بيان مي‌كند كه در دولت يازدهم تلطيف جدي در فضاي كشور از حيث اقتصادي، فرهنگي، سياسي و امنيتي شكل گرفت. فعاليت احزاب تشويق و ترغيب شد؛ خانه احزاب احيا شد؛ تورم افسارگسيخته كنترل شد؛ فضاي بين‌المللي باز شد؛ مناسبات بين‌المللي ترميم شد و اينها دستاوردهاي كمي در يك دوره 4 ساله نيست. همين است كه اين فعال سياسي اصلاح‌طلب معتقد است كه روحاني در 4 سال آينده با وزرايي كه معرفي كرده نيز مي‌تواند به مطالبات مردم پاسخ دهد.